Nieco odstawiony na boczny tor, a przecież wciąż pyszny i orzeźwiający. American Wheat to idealne piwo do uwarzenia na zakończenie kalendarzowego lata.
The Farmer, nasza interpretacja stylu, towarzyszy Brokreacji od samego początku. Postawiliśmy właśnie na ten styl, gdyż uwielbiamy to połączenie: cytrusowa zwiewność aromatu łączy się tu z wyraźną słodowością i kremową fakturą, którą wnosi pszenica. Do tego lekka goryczka, która z jednej strony podnosi poziom orzeźwienia, ale też jest na tyle zbalansowana, że nie odstraszy osób, które dopiero wchodzą w świat kraftu.
ZESTAWY SUROWCÓW DO WARZENIA NASZYCH PIW ZNAJDZIESZ W SKLEPIE TWÓJ BROWAR
Styl American Wheat nieco stracił na znaczeniu, głównie za sprawą dużego podobieństwa do American Pale Ale (mimo że ich pochodzenie jest zgoła inne). A wiadomo: gdy coś ma w nazwie „Pale Ale” (o IPA nie wspominając), to zawsze bardziej przykuwa uwagę odbiorcy. My jednak z uporem maniaka powtarzamy The Farmer, gdyż najzwyczajniej w świecie kochamy to piwo. Zachęcamy więc do uwarzenia sobie domowej wersji.
Dla przypomnienia – recepturę przeliczyliśmy z dużego tanka na warkę 20l, przy wydajności 80-85% (na podstawie naszego domowego sprzętu).
Podobnie jak w innych piwach w serii głównej, stawiamy na prostotę i sprawdzone surowce. Zasyp to więc klasycznie dominacja słodu jęczmiennego Pale Ale (nieco ponad 54%, w tym stylu taka proporcja jest dozwolona), zaś pozostałą część stanowi słód pszeniczny.
Chmiele to również klasyka. Na goryczkę używamy CTZ/Columbus (naszym zdaniem jego stosunek cena/jakość jest idealny), zaś na smak i aromat Citrę i Amarillo. Brzeczkę fermentujemy neutralnym szczepem US-05.
The Farmer to wdzięczne piwo jeśli chodzi o dodatki o cytrusowym sznycie. Kilka lat temu przygotowaliśmy warkę, którą doprawiliśmy trawą cytrynową, co jeszcze podkręciło jej świeżość. Sprawdzi się też zest, o sokach cytrusowych nie wspominając. Nie ma co jednak przesadzać z ich ilością, by nie ukręcić pijalności i lekkości American Wheat.
W proponowanym przez nas ujęciu ważny jest balans, w tym również ten pomiędzy słodyczą a wytrawnością. Stąd też główna część zacierania (używamy wszystkich słodów) powinna się odbywać w temperaturze ok. 66°C. PH zacieru regulujemy do poziomu 5,2-5,4.
66°C – przerwa maltozowa przez 60 minut
78°C – wygrzew przez 5 minut
Ponieważ mamy do czynienia ze stylem – jak na rewolucję – oldschoolowym, tak więc stawiamy na chmielenie również w części gorącej, w tym na początku gotowania (na goryczkę). Cel to uzyskanie ok. 40 IBU.
Schemat chmielenia na tym etapie wygląda następująco:
10 g CTZ – 60 minut
6 g Amarillo i 6 g Citra – 30 minut
6 g Amarillo i 6 g Citra – 15 Minut
Całe warzenie trwa 60 minut, a cel to uzyskanie 20l brzeczki o ekstrakcie początkowym 12 Plato. Po wyłączeniu palnika raz dwa chłodzimy płyn i oddzielamy osady. Wlewamy do zdezynfekowanego fermentora, a drożdże zadajemy w temperaturze 16°C.
Temat prosty, bowiem piwo lekkie – jedna saszetka drożdży US-05 powinna wystarczyć, względnie gęstwa po innym piwie. Naszą rolą jest kontrolowanie temperatury – polecamy trzymać się 18°C.
Po zakończeniu pracy drożdży (ekstrakt zejdzie zapewne do ok. 2,5-3,0 Plato) pora na leżakowanie. Na kilka dni przed rozlewem wrzucamy chmiel:
18 g Amarillo
18 g Citra
Po ułożeniu się piwa oraz przejściu aromatu z chmielu czas na oddzielenie jego pozostałości i rozlanie do butelek. Do refermentacji proponujemy użyć ok. 90 g cukru na 20-litrową warkę. Po 2-3 tygodniach w butelce piwo powinno być idealne.
Smacznego!
